Hue en de rit naar Hoi An

Na de avonturen in Sapa, gingen we weer op weg naar de grote stad Hanoi. Terug in de trein. Een lange rit, met een hele vroege aankomsttijd (5.00) en een vliegtuig verder kwamen we aan in Hue.

Hue lijkt in niets op Hanoi, het is zo rustig! Ook hier weer een heel leuk hotelletje, weggestopt in een kleine steeg. We waren zo moe van het reizen dat we eerst even hebben geslapen. Daarna klaargemaakt en heerlijk Indiaas gegeten, ze kunnen hier geloof ik alles maken wat je je maar kan bedenken. Om wel buitenlands te eten, maar een keer geen noodles of rijst, kwamen we hier uit. Een hele goeie keuze, wat was dat heerlijk!

De volgende dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we de stad doorgecrosst. Je moet even over de angst voor het heftige verkeer heen. Zoals ze hier heel mooi zelf zeggen over het verkeer: bij een groen stoplicht mag je door, evenals bij oranje en het kan ook nog wel bij rood. Nou zo dus.. Je rijdt allemaal op dezelfde weg en door middel van je toeter laat je weten dat je a) er aan komt, b) wil dat de ander aan de kant gaat en c) omdat je een toeter hebt. Maar op de één of andere manier gaat het allemaal goed, ze worden nooit boos op elkaar. Ze zijn verder ook heel behendig en kunnen aan alle kanten om je heen gaan. Samengevat een leuk avontuur!

We hebben de Citadel bezocht in Hue, die enorm groot is en uit allerlei verschillende gebouwen bestaat. We hadden het alleen heel erg warm (37 graden en geen wind) waardoor we er minder lang zijn gebleven dan we gepland hadden. We besloten om maar naar het strand te gaan om even af te koelen. Wat een heerlijke ervaring was dat, geen toeristen! Alleen wat lokale bevolking, maar ook niet echt veel. De zee was heerlijk warm en we hebben er twee uur in rondgedobberd.

De volgende ochtend stonden we vroeg op om te ontbijten om daarna achterop de motor naar Hoi An te gaan! Er zijn verschillende opties om naar die plaats heen te gaan. We hebben verschillende vervoersmiddelen gebruikt hier, maar de motor ontbrak nog in het verhaal. Zelf met de motor durfden we niet aan, dus achterop zou het worden. Tot onze verbazing en verrassing bonden de twee bikers onze grote koffers achterop de motor.. als dat maar goed gaat dachten wij. Maar iedereen zat te glimlachen, no worries, we do this all the time. Dat geloven we dan maar graag. We klommen achterop en daar gingen we. Onderweg zijn we een aantal keren gestopt: vissersdorp, olifanten waterval (waar we hebben "gezwommen"met de lokale bevolking en Chinezen. Wij zwommen en de Chinezen hadden allemaal een life vest aan), lunchpauze op een huis met palen (waar een heel schattig Vietnamees jongetje zijn Engels met ons heeft geoefend), bunkers op de grens van noord naar zuid Vietnam uit de oorlog en de marble mountain. Hier hebben we ons een aantal uren vermaakt. Boven in de bergen waren verschillende huizen, beelden en andere schitterende dingen uit de rotsen gehakt. Er waren monks aan het bidden en je had een uitzicht op de zee. Een erg leuke stop. Rond 5 uur kwamen we aan in Hoi-An. Onderweg werden we trouwens nog gebeld vanuit Hue, dat onze paspoorten daar nog lagen. Paniek!! Maar ook hier no worries madam, de paspoorten gaan mee in een busje en worden bij jullie bezorgd. Wat een wonderlijke wereld soms. Alles wordt geregeld en problemen zijn er om door hun opgelost te worden haha.

Aangekomen in Hoi An waren we kapot en hadden we spierpijn van uren op de motor. Lekker slapen dus en nieuwe avonturen plannen in Hoi An.