Dag 18 en 19

Sawasdee krap vrienden,

We zijn alweer bij dag 19 aangekomen. Er was even wat minder te vertellen, omdat we er weer aan toe waren om verder te reizen. We twijfelen een poos over onze planning in verband met de overstromingen. De trein die we zouden nemen was lang kapot en daardoor was alles even onzeker. Maar de knopen hebben we toch doorgehakt en we hebben het toch op de trein gegooid. Daarom vertrokken we op dag 18 eerst met de bus van Chiang rai naar Chiang Mai. Een reis van zo'n 3 uur en we kwamen om 2 uur aan bij het treinstation. Daar hebben we de treinreis direct geboekt en de trein zou om 5 uur gaan.

Er waren verschillende opties en ook, zoals we in Nederland kennen, verschillende klassen. Hier heb je er 3 en we wilden niet in 3, omdat je er toch zo'n 14 uur in zit. Dus we namen de middenklasse en konden helaas alleen nog maar bovenbedden kiezen. Onder leek ons tenminste fijner, maar alles zat al vol. Op tijd gingen we de trein in en het eerste probleem waren eigenlijk al de koffers, die konden we niet kwijt (ze waren te dik). Verder sliepen we tegenover elkaar en sliep er onder ons een vreemd persoon, wat wel een beetje een rare gedachte was. Maar dat ter zijde.

We hebben heerlijk wat gelezen en op een gegeven moment werden de bedden klaargemaakt. In eerste instantie was ik (Sanne) best wel positief. Ik slaap overal wel moeilijk en zonder slaap ben ik niet zo te genieten, dus jullie begrijpen dat ik hem een beetje kneep. We klommen onze bedden in en gingen verder met lezen. Toen de meeste lampen begonnen te doven, kwamen bij mij alweer de kriebels omhoog. Kan ik hier wel slapen? Val ik er niet uit? Waar laat ik mijn rugzak? De rugzak was geen probleem, ook was het praktisch onmogelijk om eruit te vallen, maar het slapen was wel een probleem. De trein klotste alle kanten op en reed niet zo soepel als we het in Nederland kennen. Rene had nergens last van en was heerlijk onder zeil. Na af en toe in slaap te zijn gevallen, begon de beneden buurvrouw om 5 uur (vermoedelijk) pinda's te doppen. En dan kan ik mijn gedachtes dus niet verzetten en is slapen een utopie geworden. Dus ik ben mijn bed maar uitgegaan en heb de treincoupé verkend. Daarna toch weer een poging gewaagd die succesvol was tot de buurvrouw mij uit bed wilde hebben, omdat ze wou zitten op de bankjes.

Afijn Rene was best uitgeslapen en ik niet, maar we hebben het overleefd. We hebben toch besloten 3 nachten Bangkok te boeken en vanaf daar de trips te maken. Dit omdat Ayutthaya nog deels onder water zou staan (daar zouden we eerst overnachten). In het guesthouse aangekomen hebben we even een powernap gedaan en lekker gegeten. Daarna hebben we plannen gemaakt voor de komende dagen en hadden we een ingeving, we wilden hier eigenlijk wel eens een wedstrijd zien! En toeval of niet, maar de nummer 1 van Thailand speelde vandaag. Ze speelden al om half 7 dus dat was nog wel even haasten. Maar we vonden snel een taxi en we gingen onderweg naar Muang Thong United. Daar (bijna) aangekomen stonden we in een mega file en viel onze chauffeur steeds in slaap, dus zijn we uitgestapt en lopend op zoek gegaan naar het stadion. Dat vonden we en we waren ook nog eens op tijd. We konden kiezen waar we wilden zitten en gokten maar wat. Een ticket voor de nummer 1 kost hier 2,50, leuk prijsje dachten we zo. Aangekomen bij de gate, na driedubbel checken, bleken we het ultra vak te hebben gekozen. Tussen de diehards fans hebben we genoten van een vermakelijk potje voetbal. Zelf waren we ook een attractie en iedereen vond het fantastisch dat we er waren. Dus we hebben samen gearmd gedanst bij de doelpunten en hebben zelfs, een soort van, Thais meegezongen. Een fantastische ervaring die we afsloten met een heerlijk Thais biertje.

Nu gaan wij gauw wat slaap inhalen.
Rene